Oyun, insanoğlunun var oluşundan bu yana sürdürdüğü, yaşamla birlikte başlayan ve çocukların dünyayı anlamalarını, diğer çocuklarla etkileşim kurmalarını duygularını kontrol ve ifade edebilmelerini ve sembolik temsil yeteneklerinin gelişmesini sağlayan önemli bir araçtır ( National Association for the Education of Young Children,1995).

Psikanalitik kurama göre oyunun amacı, çocuğun çevresinde yaşanan olumsuz ve travmatik olaylardan kaynaklanan duygularla baş edebilmesine yardımcı olmaktır. Piaget’in Bilişsel Gelişim Kuramı’nda ise oyun, çocuğun tekrarlar yoluyla sahip olduğu becerileri geliştiren ve ileriki öğrenmelerinin ön uygulamalarına yardımcı olan bir araç olarak görülmektedir. Çocuklarda öğrenmenin gerçekleşmesinde oyunun büyük öneme sahip olduğu bilinmektedir. İnsanın hayatına yön veren okul öncesi dönemde oyun, çocuklara doğal öğrenme ortamları sunarak çocukların sosyal, duygusal, zihinsel ve fiziksel yönden gelişimlerini sağlamaktadır. Oyun etkinlikleri sayesinde çocuk; nesneleri tutma ve kullanma, bedenini kontrol etme, nesnelerin işleyiş tarzlarını kavrama yeteneği kazanır ve iletişim becerilerini geliştirir.